Ανάμεσα στους εξουθενωμένους
Ασιάτες και Αφρικανούς μετανάστες που στέκουν από τα χαράματα στα φανάρια πουλώντας ξυλόγλυπτα και είδη κινητής τηλεφωνίας ξεπροβάλλει μια γυναικεία φιγούρα με μια πίκρα και συνάμα ενοχή στο πρόσωπο.
Με χαρακτηριστικά βαλκάνιας η νεαρή κοπέλα «πουλάει» κάτι διαφορετικό από τους υπόλοιπους πραγματευτές. Κραταει στην αγκαλιά της ένα βρέφος όχι πάνω από έξι μηνών και ζητιανεύει τον ...
οίκτο και τα ευρώ των οδηγών.Το μωρό έχει κατακόκκινα μάγουλα καθώς τα ευαίσθητα αγγεία των παριών του βρέφους έχουν σπάσει από το κρύο του χειμώνα που τελειώνει. Το μωρό δεν έχει κουράγιο ούτε να κλάψει.
Η νεαρή κοπέλα ψελλίζει «Δεν έχω γάλα». Σοκάρομαι ,λυπάμαι και εξοργίζομαι μαζί. Να σεβαστώ τη μητρότητα, να καταγγείλω τη μάνα... αναρωτιέμαι τι απ όλα.
Δίνω λίγο χρόνο στον εαυτό μου. Κάνω δεξιά, κατεβαίνω από το αυτοκίνητο και κοιτάζω πλέον το σκηνικό «διακριτικά» αλλά ερευνητικά.
Ένα τζιπ σταματά στο φανάρι. Τα πίσω καθίσματα είναι πνιγμένα στις σακούλες από γνωστό παιχνιδαδικο. Η οδηγός ανέκφραστη από τα μπότοξ βγάζει το χέρι και δίνει 5 ευρώ στη μάνα με το παιδί.
Εκείνη ευχαριστημένη κάνει ένα διάλλειμμα. Πηγαίνει προς τους Ασιάτες και περιγράφει το κατόρθωμα δείχνοντας το χαρτονόμισμα. Σκέφτομαι να τηλεφωνήσω στην Αστυνομία επι τόπου.
Πριν προλάβω να τελειώσω τη σκέψη μου βλέπω στο βάθος δυο μοτοσυκλέτες της ομάδας ΔΙΑΣ. Πριν προλάβουν να πλησιάσουν ένας άνδρας ...βαλκάνιος στα χαρακτηριστικά, αρπάζει το παιδί από τη μάνα και την τραβαει κάπως φιλικά μαζί του να περάσουν το φανάρι. Το μωρό αρχίζει να κλαίει.
Η μητέρα γνωρίζει τον άνδρα. Τον ακολουθεί βάζοντας τα χέρια στις τσέπες της και κάνοντας την αδιάφορη. Οι αστυνομικοί έχουν φτάσει στο φανάρι. «Τη λένε» στους μικροπωλητές την ώρα που οι πραγματικοί εγκληματίες απομακρύνονται.
Φρίκη δίπλα μας αλλά εμείς έχουμε το μνημόνιο και την αναδιάρθρωση να ασχολούμαστε. Ποιος νοιάζεται μωρέ για ένα μωρό τώρα...
Πηγή: Blog.gr
