Οι μικροί σε μήκος διάδρομοι προσγείωσης ήταν ένα δύσκολο και επικίνδυνο εγχείρημα, ακόμη και για τους πιο έμπειρους πιλότους.
Τα ψηλά βουνά γύρω από το ...
αεροδρόμιο και ο ωκεανός περιέπλεκαν τα πράγματα. Πρώτα οι πιλότοι έπρεπε να οδηγούν τα αεροσκάφη τους προς τα βουνά, και στη συνέχεια να εστιάζουν προς τον διάδρομο. Εκτός από τη μετατόπιση της κατεύθυνσης, οι θερμοί άνεμοι που έρχονταν από τον ωκεανό και οι ψυχροί που χτυπούσαν τα σκάφη από το βουνό δημιουργούσαν επικίνδυνες αναταραχές.
Στις 19 Νοέμβρη του 1977, ένα Boeing 727 που πετούσε από τις Βρυξέλλες στην Μαδέρα, προσπάθησε απεγνωσμένα να προσγειωθεί μέσα σε δύσκολες καιρικές συνθήκες, αλλά το μήκος του διάδρομου τελικά δεν ήταν αρκετό. Η δυνατή βροχή, οι ισχυροί άνεμοι και η κακή ορατότητα, οδήγησαν τον πιλότο σε κακό υπολογισμό και το σκάφος στο βάθος του ωκεανού, παρασύροντας μαζί του 131 επιβαίνοντες. Το δυστύχημα προέτρεψε του ιθύνοντες να διερευνήσουν για εναλλακτικούς τρόπους επέκτασης του μικρού διαδρόμου.
Οκτώ χρόνια μετά το περιστατικό η επέκταση χτίστηκε πάνω από τον ωκεανό και επεκτάθηκε περισσότερο το 2000. Η καινούργια επέκταση χτίστηκε πάνω σε 180 κολώνες, καθεμία εκ των οποίων είναι περίπου 70 μέτρα. Το συνολικό μήκος του διαδρόμου σχεδόν διπλασιάστηκε, γεγονός που σημαίνει ότι το μισό του διαδρόμου στέκεται σε κολώνες.
