Από τον Taylor Lauther, τον σέξυ λυκάνθρωπο στην ταινία Twilight No 2 - New Moon, στον λυκάνθρωπο του 2010 με τους Μπενίσιο Ντελ Τόρο και Άντονι Χόπκινς.
Στον πυρήνα ενός Βασίλειου που κυριαρχεί ο τρόμος και αναδεικνύεται μια άλλη, άγνωστη πλευρά των περίεργων οντοτήτων που έχουν απασχολήσει κατά καιρούς τους...
επιστήμονες και το ευρύ κοινό. Υπάρχουν ή όχι; Πως εξηγούνται τα περιστατικά που έχουν σημειωθεί στο παρελθόν;Υπάρχει εξήγηση του φαινομένου;
Λυκάνθρωποι: Άνθρωποι, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα και μεταμορφώνονται σε άγρια, μοναχικά λυκόμορφα πλάσματα που κυκλοφορούν τις νύχτες διψώντας για γήινη σάρκα.
Αρκετές δοξασίες δίνουν την πλήρη περιγραφή των οντοτήτων αυτών που ταλανίζουν το ανθρώπινο είδος. Καταραμένοι ή μη, το πορτραίτο τους αποτυπώνεται σε πολλές σε σελίδες της ιστορίας. Όντας σε σώμα ανθρώπου, το πρόσωπο τους έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: Θαμνώδη φρύδια, έντονη τριχοφυΐα, νύχια μεγάλα σε σχήμα αμυγδάλου, μάτια και στόμα μονίμως ξηρά και αφυδατωμένα, μεγάλα αυτιά στο πίσω μέρος του κεφαλιού .
Ενισχύοντας τα φυσικά τους χαρακτηριστικά, οι λυκάνθρωποι υιοθετούν την εξής συμπεριφορά: Λατρεύουν την μοναξιά. Επιλέγουν να εμφανίζονται κυρίως μεταμεσονύκτιες ώρες. Ο προορισμός τους είναι τα νεκροταφεία και η αγαπημένη ασχολία τους να ξεθάβουν πτώματα και να διασκεδάζουν με αυτά.
Οι λυκάνθρωποι στην ελληνική μυθολογία
Η ελληνική μυθολογία πιστοποιεί την ύπαρξη αυτών. Ο Ζευς, η ύψιστη θεότητα του αρχαιοελληνικού πανθέου, επισκέφθηκε ως περιπλανώμενος ταξιδιώτης τον Λυκάονα, τον βασιλιά της Αρκαδίας. Ο βασιλιάς αναγνώρισε τον Θεό της Δικαιοσύνης και για να διαπιστώσει την παντογνωσία του, του πρόσφερε ανθρώπινη σάρκα για τροφή. Ωστόσο τίποτα δεν μπορούσε να ξεφύγει από την αντίληψη του Δία. Έτσι απέφυγε να δοκιμάσει από το υποτιθέμενο λουκούλλειο γεύμα. Έσπρωξε το γεύμα που του προκάλεσε αηδία.
Η ελληνική μυθολογία πιστοποιεί την ύπαρξη αυτών. Ο Ζευς, η ύψιστη θεότητα του αρχαιοελληνικού πανθέου, επισκέφθηκε ως περιπλανώμενος ταξιδιώτης τον Λυκάονα, τον βασιλιά της Αρκαδίας. Ο βασιλιάς αναγνώρισε τον Θεό της Δικαιοσύνης και για να διαπιστώσει την παντογνωσία του, του πρόσφερε ανθρώπινη σάρκα για τροφή. Ωστόσο τίποτα δεν μπορούσε να ξεφύγει από την αντίληψη του Δία. Έτσι απέφυγε να δοκιμάσει από το υποτιθέμενο λουκούλλειο γεύμα. Έσπρωξε το γεύμα που του προκάλεσε αηδία.
Εξοργισμένος λοιπόν κατέστρεψε το παλάτι του πανούργου Λυκάονα και τον υποχρέωσε να περάσει την υπόλοιπη του ζωή ως λύκος. Ωστόσο υπάρχει και η παραλλαγή του Παυσανία. Σύμφωνα με αυτήν, όταν ο Λυκάων θυσίασε ένα βρέφος προς τιμήν του Πατέρα των θεών και των θνητών, μετατράπηκε σε αιμοδιψή λύκο.
Ο θρύλος του λυκάνθρωπου στους άλλους λαούς
Ο θρύλος της προσωποποίησης της απειλής αυτής καλλιεργείται εκτός από την Ελλάδα και σε πολλούς άλλους λαούς. Στη Πορτογαλία υφίστανται δυο είδη : Το ένα συμπεριλαμβάνει μια μεταμορφωμένη εκδοχή, η οποία κραυγάζει, αλλά αποτελεί ένα καλό ον που δεν ενοχλεί κανέναν. Η δεύτερη κατηγορία παρουσιάζει την άλλη πλευρά, την αδίστακτη που κατασπαράζει σάρκα.
Στη Ρωσία ονομάζεται "Bodark" και σε αυτή την ιδιαίτερα τριχωτή εικόνα φθάνει κατόπιν σατανιστικών τελετουργικών και μυστηριακών χορών. Ο υποψήφιος λύκος καρφώνει ένα χάλκινο μαχαίρι σε ένα δέντρο και σιγά σιγά αλλάζει η όψη. Στη Γερμανία οι τρομακτικές σκιές της νύχτας σκοτώνονται από ασημένιες σφαίρες.
Στην Μεγάλη Βρετανία ο μετασχηματισμός της ανθρώπινης μορφής σε ζωική αποτυπώνεται σε ένα γεγονός που έγινε στη περιοχή Τσισάιρ, όπου ένα μικρό αθώο παιδί έχασε τη ζωή του εξαιτίας βίαιης επίθεσης από τον αιμοβόρο θύτη, ο οποίος με τη σειρά του δολοφονήθηκε από τους κυνηγούς που ζητούσαν δικαιοσύνη.
Στη Βόρεια Ευρώπη, υπάρχουν πλούσιες αναφορές με διαδεδομένη τη Νορβηγική εκδοχή, για τους bersek, άτρωτοι πολεμιστές που το μόνο που επιθυμούσαν ήταν ο αφανισμός των εχθρών. Φορώντας προβιές ζώων σκορπούσαν το θάνατο.
Πηγή: pyles.tv
