Το Μοναστήρι που ήκμασε για πέντε αιώνες έγινε τώρα «Gamirasu». Οι σκήτες των μοναχών, λαξευμένες σε ηφαιστειογενή βράχο, έγιναν σουίτες με υδρομασάζ και υποδαπέδιους φωτισμούς. Το κόστος διαμονής είναι € 1.200 την ημέρα. Ο ιδιοκτήτης του, πρώην αγωγιάτης, έχει κάθε λόγο να ...
περηφανεύεται καθώς οι πλέον γνωστοί τουριστικοί οδηγοί το προτείνουν για «διαμονή με πνευματική αναζήτηση».«Ζήστε όπως οι ερημίτες - μοναχοί πριν από χίλια χρόνια, αν θα είχαν στη διάθεση τους υπηρεσίες δωματίου και τζακούζι».
Η ισοπεδωτική περιγραφή σε αμερικανικό τουριστικό οδηγό προκαλεί την ενστικτώδη αντίδραση, ακόμα και κάποιου που δεν διακατέχεται από έντονα θρησκευτικό συναισθήματα. Η γρήγορη αναζήτηση οδηγεί στην ιστοσελίδα πολυτελούς Ξενοδοχείου το οποίο, σύμφωνα με τη διαφήμιση, λειτουργεί στη θέση ενός βυζαντινού μοναστηριού, με τις άλλοτε σκήτες να έχουν διαμορφωθεί σε σουίτες!
Το «Gamirasu Cave Hotel» βρίσκεται στα βάθη της Ανατολίας, στην ευρύτερη περιοχή της Καππαδοκίας, πολύ κοντά στο Προκόπιο (ή Urgup στα τουρκικά), την πόλη όπου μαρτύρησε ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος και μέχρι σήμερα σώζεται η εκκλησία με το όνομά του. Από εκεί και σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων ο επισκέπτης συναντά το χωριό Αϊβαλί Κογιού - πρόκειται για συνωνυμία με το ιστορικό Αϊβαλί ή Κυδωνίες στα παράλια της Μικράς Ασίας που τα τελευταία χρόνια έχει μπει στον χάρτη των τουριστικών προορισμών της Τουρκίας λόγω της ύπαρξης του ιδιόμορφου αυτού Ξενοδοχείου.Φαινομενικά είναι μία από τις δεκάδες Ξενοδοχειακές μονάδες με υπόσκαφες εγκαταστάσεις που έχουν αναπτυχθεί στην ηφαιστειογενή περιοχή της Καππαδοκίας. Μόνο που αυτή ξεχωρίζει ακριβώς επειδή βρίσκεται στη θέση όπου για περίπου πέντε αιώνες λειτουργούσε βυζαντινό μοναστήρι, γύρω από μια εκκλησία με αγιογραφίες του 8ου αιώνα μ.Χ.
Περιοχή που χαρακτηρίζεται από τους Τούρκους κοιτίδα των πολιτισμών, η Καππαδοκία έχει να επιδείξει, εκτός των άλλων, σημαντικά θρησκευτικά μνημεία, με τις υπόγειες και επίγειες εκκλησίες, τις μοναστικές πολιτείες και τη λαϊκή αγιογραφία που καλλιεργήθηκε στις σκήτες από την εικονοκλαστική περίοδο. Μια πολυπολιτισμική κληρονομιά την οποία οι γείτονες σπεύδουν τα τελευταία χρόνια να αγιοποιήσουν, προσελκύοντας εκατομμύρια τουριστών, μεταξύ των οποίων και πολλές χιλιάδες Έλληνες.
Η περίπτωση βέβαια της συγκεκριμένης επιχείρησης απέχει από την ανάδειξη των εκατοντάδων μνημείων της Καππαδοκίας στην οποία επενδύει τουριστικά η Τουρκία. Ένα βυζαντινό μοναστήρι έχει μετατραπεί σε Ξενοδοχείο και τα κελιά των μοναχών έχουν διαμορφωθεί σε σουίτες με υδρομασάζ και υποδαπέδιους led φωτισμούς σε αποχρώσεις του κόκκινου και του μπλε. Η εικόνα από τη «βυζαντινή βασιλική σουίτα» του «Gamirasu» παραπέμπει σε δωμάτιο Ξενοδοχείου ημιδιαμονής. Μόνο που εδώ η διανυκτέρευση τιμάται στα 1.200 ευρώ. Οι αλμυρές για τα δεδομένα της περιοχής χρεώσεις που ξεκινούν από τα 150 ευρώ για ένα απλό δίκλινο σε συνδυασμό με τη μοναδικότητα των χώρων που για αιώνες φιλοξενούσαν ασκητές - μοναχούς είναι, καθώς φαίνεται, τα διαπιστευτήρια της εν λόγω τουριστικής μονάδας προς τις σελίδες των εγκυρότερων και πολυδιαβασμένων τουριστικών οδηγών.Εκδόσεις όπως το «Traveller» του Conde Nast, το «Forbes», οι «Financial Times», η γερμανική «Bild» και πολλά άλλα έντυπα ειδικού και γενικότερου ενδιαφέροντος το έχουν συμπεριλάβει τα τελευταία χρόνια στα αφιερώματά τους, προτείνοντας το για την πνευματική ανάταση που προσφέρουν οι δαιδαλώδεις χώροι του, σκαμμένοι εδώ και δέκα αιώνες μέσα στον ηφαιστειογενή βράχο.
Σύμφωνα με ένα από τα αφιερώματα, το συγκεκριμένο Ξενοδοχείο αφορά γερμανικών συμφερόντων επένδυση μέσω κάποιων ντόπιων. Μάλιστα, σε άλλο άρθρο, αναφέρεται ότι ο ιδιοκτήτης του, άλλοτε πάμφτωχος αγωγιάτης, έχει κάθε λόγο να περηφανεύεται για την επιχείρηση που σήμερα απασχολεί αρκετούς συγχωριανούς του και έβαλε στον χάρτη το μικρό Αϊβαλί.
Το «Gamirasu Cave Hotel» λειτούργησε για πρώτη φορά πριν 
από περίπου δέκα χρόνια και ανακαινίστηκε πρόσφατα, διαθέτοντας πλέον περισσότερα δωμάτια και σουίτες στις λαξευμένες θέσεις που κάποτε χρησιμοποιούνταν ως σκήτες. Βυζαντινές Αγιογραφίες αιώνων - κάποιες κακότεχνα συντηρημένες - κοσμούν αρκετά από τα σημερινά δωμάτια με τα κιλίμια, τα αραχνοΰφαντα σκεπάσματα και τα βαριά ξύλινα έπιπλα.
από περίπου δέκα χρόνια και ανακαινίστηκε πρόσφατα, διαθέτοντας πλέον περισσότερα δωμάτια και σουίτες στις λαξευμένες θέσεις που κάποτε χρησιμοποιούνταν ως σκήτες. Βυζαντινές Αγιογραφίες αιώνων - κάποιες κακότεχνα συντηρημένες - κοσμούν αρκετά από τα σημερινά δωμάτια με τα κιλίμια, τα αραχνοΰφαντα σκεπάσματα και τα βαριά ξύλινα έπιπλα.Η εκκλησία του 8ου αιώνα, γύρω από την οποία είχε διαμορφωθεί τότε το μοναστήρι, βρίσκεται σε κατάσταση κατάρρευσης, σχεδόν απογυμνωμένη από τις αγιογραφίες, με μοναδικό στοιχείο «διακόσμησης» ένα σαμάρι...
Παράλληλα, οι σύγχρονες κτιριακές προσθήκες και οι βοηθητικές εγκαταστάσεις, όπως τα σκιάδια, τα ηλιακά πάνελ και τα δορυφορικά πιάτα, έχουν αλλοιώσει τη φυσιογνωμία του τοπίου, κάτι που μάλλον περνά απαρατήρητο για τους Τούρκους, όχι όμως και για τους ειδικούς των ταξιδιωτικών εντύπων, οι οποίοι επισημαίνουν σε πολλά από τα δημοσιεύματά τους ότι στο σύνολο του το Ξενοδοχείο δεν διακρίνεται για την ιδιαίτερη καλαισθησία των χώρων του. Η παρατήρηση αυτή πάντως δεν δρα ανασταλτικά για πολλά νεαρά ζευγάρια τα οποία παρουσία του δημάρχου και με φόντο τις άλλοτε σκήτες των μοναχών επιλέγουν να πραγματοποιήσουν εκεί τη γαμήλια τελετή τους.
Στο μοναστήρι - ξενοδοχείο μπορεί κάποιος να κάνει κράτηση και μέσω ελληνικής δικτυακής πύλης η οποία συνεργάζεται με μεγάλο διεθνή ιστότοπο κρατήσεων. Μόνο που στην παρουσίασή του δεν γίνεται η οποιαδήποτε αναφορά στην ιστορικότητά του, αλλά περιγράφεται ως «πολυτελώς ανακαινισμένο Ξενοδοχείο - σπήλαιο, που διαθέτει δωμάτια χτισμένα με παραδοσιακές, ηφαιστειακές πέτρες, θολωτές οροφές και διακόσμηση σε παραδοσιακό τουρκικό στυλ».
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
2,2 εκατομμύρια επισκέπτεs μέσα στο 2010!Αναδεικνύοντας τα τελευταία χρόνια το πλήθος των ιστορικών μνημείων της Καππαδοκίας και επενδύοντας με ευλάβεια στον θρησκευτικό τουρισμό, οι Τούρκοι έχουν καταφέρει την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής, με τις αφίξεις τουριστών να σημειώνουν χρόνο με τον χρόνο σημαντικά ποσοστά αύξησης. Έτσι, την ώρα που ο ελληνικός τουρισμός μετρά τις πληγές του και μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα σε φημισμένα νησιά του νοτίου Αιγαίου έχουν βγει στο σφυρί, στα ενδότερα της Τουρκίας ολοκαίνουρια πολυτελή ξενοδοχεία με υπηρεσίες SPA και τα φημισμένα ανατολίτικα χαμάμ περιμένουν τους επισκέπτες.
Το 2010 περισσότεροι από 2 εκατομμύρια τουρίστες επισκέφτηκαν την Καππαδοκία, σύμφωνα με τα στοιχεία των τοπικών αρχών. Οι αφίξεις έφτασαν τις 2,18 εκατομμύρια, εκ των οποίων περίπου 1,5 εκατομμύριο ήταν τουρίστες από το εξωτερικό, σημειώνοντας αύξηση κατά 30%.
Ενδεικτική της προσπάθειας αξιοποίησης της ενδοχώρας τους που καταβάλλουν οι Τούρκοι είναι η συστηματική προώθηση των πτήσεων με αερόστατο που γίνονται στις ηφαιστειογενείς κοιλάδες. Πριν ακόμη ξημερώσει, οπότε οι καιρικές συνθήκες είναι συνήθως ευνοϊκότερες όσον αφορά στην ένταση του αέρα, δεκάδες υπερμεγέθη μπαλόνια ανεβάζουν στα ύψη το καλάθια με τους επίδοξους κατακτητές των αιθέρων σε πτήσεις μέσα στις χαράδρες και γύρω από τους φυσικούς τρούλους που πριν από εκατομμύρια χρόνια δημιούργησε η καυτή λάβα από τα ηφαίστεια.
ΟΙ ΑΙΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΚΜΗΣ
Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια η περιοχή της Καππαδοκίας αποτέλεσε ένα από τα βασικά επίκεντρα εξάπλωσης της νέας θρησκείας. Εκεί εμφανίστηκαν αξιόλογοι θρησκευτικοί ηγέτες κατά την εποχή του Αγίου Γρηγορίου και του Αγίου Βασιλείου. Ο χριστιανισμός διαδόθηκε γρήγορα σε ολόκληρη την κεντρική Ανατολία. Οι πρώτοι τόποι προσευχής ήταν εν γένει μικρά μοναστήρια και τόποι απομόνωσης, που δεν παρουσίαζαν ιδιαίτερο οικοδομικό σχήμα. Οι τόποι αυτοί βρίσκονταν κοντά σε χαράδρες και σε δυσπρόσιτους τόπους και αυτό διότι οι χριστιανοί ήταν ακόμα υπό διωγμό.
Όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος στις αρχές του 4ου αιώνα θέσπισε την ανεξιθρησκία και μετέφερε την πρωτεύουσα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στην Κωνσταντινούπολη, ο χριστιανισμός διαδόθηκε πολύ γρήγορα στην Καππαδοκία. Έτσι εντάθηκε η ανέγερση εκκλησιών, μοναστηριών και άλλων χριστιανικών μνημείων.
Η περίοδος της εικονομαχίας (τον 8ο αιώνα μ.Χ.) περιόρισε την επιρροή των εκκλησιών και των μοναστηριών, όμως μετά το 843 μ.Χ., οπότε η αυτοκράτειρα Θεοδώρα αποκατέστησε και αναστήλωσε τις εικόνες, ιδρύθηκαν νέες εκκλησίες, το εσωτερικό των οποίων διακοσμήθηκε με τοιχογραφίες και εικόνες. Οι ωραιότερες αγιογραφίες και εικόνες της βυζαντινής εποχής δημιουργήθηκαν τους αιώνες που ακολούθησαν.
