του Γιάννη Στέλιου Παπαδόπουλου
Την αναδιάρθρωση του χρέους των χωρών της ευρω-περιφέρειας τονίζει ως λύση το έγκυρο συντηρητικό βρετανικό περιοδικό στα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. , στο άρθρο, ασκείται δριμύτατη κριτική στους ηγέτες της Ευρωζώνης και ειδικά στην Γερμανίδα Καγκελλάριο Μέρκελ γιατί ενώ στη Σύνοδο της 24ης και 25ης Μαρτίου αποφασίστηκε η δημιουργία Μηχανισμού Στήριξης από το 2013 και μετά, ο τρόπος χρηματοδότησής του παραμένει ένα μεγάλο ζητούμενο, καθώς η κ. Μέρκελ ''αρνήθηκε να βάλει τα χρήματα που ο υπουργός Οικονομικών της είχε υποσχεθεί''.
Παράλληλα στο άρθρο γίνεται αναφορά στις ''ηρωικές περικοπές στον προυπολογισμό της Ελλάδας και της Ιρλανδίας'' τονίζοντας όμως ότι αναμένεται το χρέος για κάθε χώρα να φτάσει στο 160% του ΑΕΠ για την Ελλάδα, στο 125% για την Ιρλανδία και στο 100% για τους Ίβηρες. Έτσι ως μόνη λύση προκρίνεται η αναδιάρθρωση του χρέους, κάτι που πρέπει να επιδιώξουν και οι 3 χώρες από μόνες τους, ενώ αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι ...
''η Ελλάδα θα έπρεπε να πάψει να προσποιείται ότι μπορεί να αντέξει το παρόν χρέος της και να ζητήσει αναδιάρθρωση''.
Δεδομένης δε της χαρακτηριστικής απροθυμίας της Ε.Κ.Τ. να συζητήσει οποιουδήποτε είδους αναδιάρθωση, κατά τον Εconomist η μόνη ελπίδα είναι το Δ.Ν.Τ. να γνωστοποίησει δημόσια αυτό που κάποιοι οικονομολόγοι του λένε σε ιδιωτικές συζητήσεις, ότι η αναδιάρθρωση του χρέους είναι τελικά αναπόφευκτη ώστε να ωθήσουν και την πολιτική ηγεσία της Ευρώπης στο ''να κάνουν το σωστό''.
Την αναδιάρθρωση του χρέους των χωρών της ευρω-περιφέρειας τονίζει ως λύση το έγκυρο συντηρητικό βρετανικό περιοδικό στα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. , στο άρθρο, ασκείται δριμύτατη κριτική στους ηγέτες της Ευρωζώνης και ειδικά στην Γερμανίδα Καγκελλάριο Μέρκελ γιατί ενώ στη Σύνοδο της 24ης και 25ης Μαρτίου αποφασίστηκε η δημιουργία Μηχανισμού Στήριξης από το 2013 και μετά, ο τρόπος χρηματοδότησής του παραμένει ένα μεγάλο ζητούμενο, καθώς η κ. Μέρκελ ''αρνήθηκε να βάλει τα χρήματα που ο υπουργός Οικονομικών της είχε υποσχεθεί''.
Παράλληλα στο άρθρο γίνεται αναφορά στις ''ηρωικές περικοπές στον προυπολογισμό της Ελλάδας και της Ιρλανδίας'' τονίζοντας όμως ότι αναμένεται το χρέος για κάθε χώρα να φτάσει στο 160% του ΑΕΠ για την Ελλάδα, στο 125% για την Ιρλανδία και στο 100% για τους Ίβηρες. Έτσι ως μόνη λύση προκρίνεται η αναδιάρθρωση του χρέους, κάτι που πρέπει να επιδιώξουν και οι 3 χώρες από μόνες τους, ενώ αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι ...
''η Ελλάδα θα έπρεπε να πάψει να προσποιείται ότι μπορεί να αντέξει το παρόν χρέος της και να ζητήσει αναδιάρθρωση''.
Δεδομένης δε της χαρακτηριστικής απροθυμίας της Ε.Κ.Τ. να συζητήσει οποιουδήποτε είδους αναδιάρθωση, κατά τον Εconomist η μόνη ελπίδα είναι το Δ.Ν.Τ. να γνωστοποίησει δημόσια αυτό που κάποιοι οικονομολόγοι του λένε σε ιδιωτικές συζητήσεις, ότι η αναδιάρθρωση του χρέους είναι τελικά αναπόφευκτη ώστε να ωθήσουν και την πολιτική ηγεσία της Ευρώπης στο ''να κάνουν το σωστό''.