Πώς έφτασες να κάνεις απόπειρα αυτοκτονίας;
Αμέσως μετά τις εκλογές του 2007, τότε που ήμουν υποψήφια με το ΛΑ.Ο.Σ., άρχισα να αμφισβητώ τον αγώνα μου, τον κόπο μου, τον ίδιο μου τον εαυτό, όλα όσα είχα χτίσει μέχρι τότε στο λαϊκό τραγούδι. Η ψυχολογία μου άρχισε σταδιακά να πέφτει, αρχικά με συμπτώματα απλής μελαγχολίας. Ήταν εκείνη η περίοδος που είχε πια ξεκινήσει το συνεχές υβρεολόγιο από τον κύριο Λαζόπουλο μέσω της εκπομπής του, ο οποίος, ορμώμενος από τις εκλογές και από το προεκλογικό μου σποτάκι «Σταυρώστε με», με έβαλε στον τοίχο σαν να ήμουν σάκος του μποξ. Ο εύκολος στόχος, ο άνθρωπος που μπορούσε να ...
λοιδορήσει χωρίς καμία συνέπεια και να κάνει νούμερα τηλεθέασης στην εκπομπή του.Και πώς κατέληξες στην απόπειρα αυτοκτονίας;
Το επόμενο πρωί ξύπνησα με τρομερές ζαλάδες. Κάθισα για λίγο στο κρεβάτι μου, πήγα να φτιάξω καφέ και, δυστυχώς, έκανα το λάθος να ανοίξω την τηλεόραση. Σε πρωινή εκπομπή έπαιζαν απόσπασμα από το Αλ Τσαντίρι της προηγούμενης μέρας, με εμένα σε video από το «Σταυρώστε με», τον Λαζόπουλο να γελάει και να με κοροϊδεύει για ακόμη μία φορά και το κοινό από κάτω να τον χειροκροτεί. Έστω κι αν εκείνη τη στιγμή έκλεισα αμέσως την τηλεόραση, η συγκεκριμένη εικόνα βρισκόταν συνέχεια στο μυαλό μου.
Πήγα στο δωμάτιό μου, ξάπλωσα κι άρχισα πάλι να κλαίω. Ένιωθα σαν να είμαι ένα μίασμα, μία τελευταία, το χειρότερο είδος ανθρώπου. Χωρίς δεύτερη σκέψη, άνοιξα το κομοδίνο μου, πήρα ένα μπουκαλάκι με χάπια δια-
φόρων ειδών –από απλά, για τον πυρετό και το συνάχι, μέχρι βαρύτερης μορφής– και ξεκίνησα να τα καταπίνω με τις χούφτες. Έπινα νερό και έπαιρνα χάπια. Δεν ήθελα άλλο να ζω. Θεωρούσα ότι, για να με κοροϊδεύει τόσος πολύς κόσμος, εμένα δεν μου άξιζε ζωή. Ήμουν ένα τίποτα!
Περισσότερα στο Down Town που κυκλοφορεί!
Πηγή: Yupi.gr
